Dolce far niente

Zonder wekker wakker worden. Zonder haast en verplichtingen op gang komen, ontbijten en de krant lezen. Tijd voor een praatje op straat, voor een siesta in de middag, om lekker lang te tafelen in de avond.

Voor veel mensen staat 'dolce far niente' - vrij vertaald als 'zalig nietsdoen' - voor het volmaakte vakantiegevoel. En bijna iedereen verbaast zich er aan het einde van de zomer over dat al die rust en harmonie zo snel verdwenen is.

Dat Italianen aan de ene kant heel druk kunnen zijn en toch altijd tijd vinden voor 'dolce far niente' komt doordat ze zich niet zo laten leiden door politiek, economie en trends. Aan Berlusconi, het weer of machteloze gevoelens ten opzichte van hun chef besteden ze naar verhouding weinig aandacht. Liever beperken ze zich tot dingen waar ze zelf direct invloed op hebben: het geluk van de kinderen, goed en lekker eten, een koele plek op een warme dag, even naar de kapper.
Veel mensen voelen zich tegenwoordig vaak hulpeloos: te veel keuzes, te veel dingen die moeten, te veel angst om er niet bij te horen of achter te raken.

Een goede manier om daar op z'n Italiaans tegengas aan te geven, is op microniveau de controle terug te veroveren. Schoon huis, goed verzorgde planten, leuke kleren, wat vaker naar de kapper, nieuwe kussentjes op de bank. 'Dolce far niente' staat niet voor ambitie of perfectie, maar voor vrede sluiten met jezelf en de dingen waar niet veel aan te doen valt, nemen voor wat ze zijn.
Waar een Italiaan menselijk contact belangrijker vindt dan de klok, vind een Nederlander wachten zonde van de tijd. Voor ons heeft 'dolce far niente' ook een keerzijde, want stiekem wil iedereen natuurlijk dat de koelkastmonteur gewoon op tijd is..

Wij genieten nog steeds in Nederland van het het Italiaanse gevoel van 'dolce far niente', nog heerlijk twee weekjes niets doen of in ieder geval waar we zin in hebben..