Kledingfabrikanten willen maar 1 ding en dat is zo veel mogelijk kleding verkopen. En wanneer kopen vrouwen het meest? Wanneer ze zich tevreden voelen over hun lichaam. Dus sjoemelen die fabrikanten met de maten van de kleding. Dat sjoemelen heeft zelfs een officiele naam: vanity-sizing (oftwel ijdelheidstreling) heet het, en het is bedacht door de Amerikaanse modeontwerpster Donna Karan.
Zij naaide als eerste etiketjes met daarop een kleinere maat in haar kleding. Zo kan het gebeuren dat een rok in maat 42 ineens te wijd is. Logisch, want het is eigenlijk een 44. Een slimme dame, die Donna. Haar kleding vloog na de eerste vanity-sizing de winkel uit. Het was zoiets als gratis afvallen.
Goochelen met keldingmaten is aan de orde van de dag. Alle fabrikanten rommelen ermee. Dat kan ook, want er bestaat geen officieel een eenduidig maatsysteem. Daarom kun je in de ene winkel maat 40 hebben en in de andere ineens 44. En komt een Hollandse 38 overeen met een Belgische 40, een Franse 2, een Italiaanse 44, een Spaanse 44/46 en een Engelse 12. 
Een slanke vrouw van 1,85 meter met 44 oogt hetzelfde als een vrouw van 1,65 met 38.
Marktonderzoekbureau GFK weet dat in 2008 19% van het geld dat is uitgegeven aan damesmode is besteed aan kledingstukken in maat 46 of groter. Uit een ander onderzoek door GFK blijkt dat de grootste ergernis van kledingkopende Nederlandse vrouwen de maat is. 42% van de vrouwen hindert het dat maten verschillen, 31% klaagt over niet kloppende verhoudingen en 29% zegt dat kleding niet is afgestemd op de bouw en het figuur van de Nederlandse vrouw.
Hoe kan het dat fabrikanten nog steeds het grootste deel van hun collectie voor jonge meiden met standaardmaten maken? Meisjes van twintig jaar oud met een 36 of 38 hebben geen grote kledingbudgetten. Slimme kledingmerken richten zich op dertigplussers met geld, en dikkere billen, bollere buiken en meer boezem). Wat zou het fijn zijn als je voortaan relaxed uit een pashokje zou komen, zonder zweetsnor en rood hoofd van de ergernis en de inspanning. Ik weet zeker dat ik dan meer zou kopen.
2 opmerkingen:
Leuk postje, en het is nog waar ook.
En ik ben dus niet tevreden met mijn lichaam...want ik koop niet zoveel kleding.
En ook eens fijn om te weten dat een maat 42 eigenlijk normaler is dan 38..
hahaha, heerlijk Alice, zo'n wake-up call. Ik erger me ook groen en geel, ik koop meestal alleen maar spijkerbroeken. De rest maak ik lekker zelf. Mijn bollere buikje en billen, hinderen me steeds minder. :-)
Wij vrouwen kunnen er toch wel leuk uitzien, we hebben die kledingmerken niet nodig, als je het zelf maakt, heb je altijd iets origineels.
Een reactie posten