Twinset met cutwork

Met deze twinset ben ik al voor de borduurbeurs begonnen, had ik bij me tijdens de beurs, maar was nog niet helemaal af naar mijn zin. Het ook wel een project met hindernissen geworden, tijdens het borduren van het vest is de stof tot wel 3 keer toe in en onder het voetje geschoten en heb ik met kunst- en vliegwerk het borduurwerk kunnen redden. Ik wijt het maar aan de haastige spoed om het op tijd af te krijgen.

Vanmiddag heb ik uiteindelijk de laatste hand aan de set kunnen leggen. Ik heb de knoopjes weer aangenaaid aan het vest en heb de hotfixsteentjes toegevoegd voor de finishing touch.
Ik moet bekennen dat ik niet zo'n fan ben van cutwork borduurtjes, weet eigenlijk niet precies waarom, maar het zijn gewoon niet mijn favoriete patroontjes.

Maar dit patroon trok gelijk mijn aandacht, deze heb ik opgeslagen in mijn map op de computer met "Ideetjes nog uitwerken". Heb je toevallig ook zo'n mapje en puilt die van jou ook uit..??

Ik borduurde dit patroon op een t-shirt op de rechterbovenkant naast V-hals. Om het patroon passend in de ring (20 x 20 cm) te krijgen heb ik het wat gedraaid in Embird, toen kon ik het in 1 keer op het t-shirt plaatsen.
Om het patroon goed uit te kunnen borduren en cutwork te kunnen maken, heb ik wateroplosbaar vlies in de ring gespannen. Ik koos voor de dikkere versie om het borduurwerk voldoende steun te geven na het uitknippen.

Op het bijpassende vest borduurde ik hetzelfde patroon twee maal op de achterkant, in spiegelbeeld tegen elkaar aan. Op de voorkant van het vest heb ik de bloemen alleenstaand geborduurd.
De losse bloemen borduur je als eerste op organza en deze worden later op het patroon vastgeborduurd. Zo heb je een soort 3D effect met dezelfde bloemen als in het patroon worden geborduurd.

Alleen bij het t-shirt heb ik daadwerkelijk het patroon als cutwork gebruikt. Ik knipte op de aangegeven plaatsen de stof weg. Later worden er dan randen om de weggeknipte delen geborduurd en tussenliggende "draden" om het borduursel een samenhangend geheel te laten worden.
Bij het vest durfde ik de stof niet weg te knippen. Ik denk dat het niet mooi afgewerkt zou worden met het borduren of dat de stof gaat ladderen na het wassen.
Op de knoopjes heb ik hotfixssteentjes geplakt, zo hebben ze net een iets luxere uitstraling gekregen.

Patroon: Wild Rose Cutwork Lace van Advanced Embroidery
Garen: rood borduurgaren en Angel King Soft Rice kleurnummer 69
Afmeting borduurpatroon: 139 x 225 mm

Ik heb nog een ander model t-shirt met hetzelfde patroon geborduurd, andere kleuren/ander effect, maar dat is voor het volgende berichtje...
Als laatste nog dit:
Welkom aan alle (nieuwe) volgers van mijn blog, leuk dat jullie de moeite nemen om mijn berichtjes te volgen...
Welcome to all (new) followers of my blog, very nice that you take the effort to read my ramblings here...

Echte Salvia

In de tuin op de camping heb ik nu 3 pollen staan die uitbundig aan het bloeien zijn en de nodige vragen en opmerkingen opleveren. Het zijn salvia's, let wel: echte salvia's.

De echte salie (Salvia officinalis) is een plant die behoort tot de lipbloemenfamilie. De plant wordt vooral gebruikt als kruid en is met name bekend uit de Italiaanse keuken.
De plant wordt 40-80 cm hoog. De bladeren zijn dik, grijs en sterk aromatisch; de nerven zijn diep ingezonken.

Deze soort bloeit in juni en juli met lange, blauwpaarse bloemen waarin de bijen en hommels op dit moment af en aan vliegen om de nectar op te halen. Zo leuk om te zien...
In de Lage Landen werd salie ook gebruikt om mee te koken in melk. Deze saliemelk of kortweg salie werd als geneeskrachtig en rustgevend beschouwd. Zo zeer rustgevend dat Johannes Potgieter in zijn boek Jan, Jannetje en hun jongste kind (1841) een Jan Salie laat optreden, die, voor hij naar bed gaat, saliemelk drinkt (in plaats van een stevig glas bier). Deze figuur staat symbool voor de trage 19e-eeuwse, Nederlandse geest. Nog steeds is Jan Salie synoniem voor een trage geest.

Salie is ook bekend om zijn geneeskrachtige werking. Het werkt sterk ontsmettend en is zodoende een probaat middel bij ontstekingen, m.n. die van de slijmvliezen. Om die reden wordt het wel in tandpasta's verwerkt. Sterke Saliethee wordt gebruikt om te gorgelen en spoelen. Zeker niet om te drinken, want Salie is (net als de meeste andere middelen) in hoge concentratie giftig.



Na de bloei snoei ik de dan behoorlijk uitgedijde struiken flink terug en deel kwistig stekken uit aan liefhebbers. Ben ik al te rigoureus te werk gegaan, dan wordt ik het jaar daarop niet beloond met de mooie bloemen en moet ik een jaar wachten..

Faceted Rib Socks ~Unikat april 2013

Toen ik de envelop met de sokkenwol van de maand april 2013 van Tausendschon openmaakte, was ik lichtelijk teleurgesteld. Mijn eerste reactie op de kleurcombinatie van de streng die ik ontving was: "Alweer groen met ecru en hardroze...jammer....". Ik vond de kleurcombinatie naar mijn smaak teveel lijken op die van maart, maar het resultaat van de sokken heeft dit helemaal goed gemaakt.

Voor het vergelijk heb ik de sok van maart en april ook nog even naast elkaar op de foto gezet en dan zie je pas goed dat de kleuren toch echt wel anders zijn.

Ik koos dit keer voor het patroon Faceted Rib Socks uit The Little Box of Socks.
In deze box zitten 12 verschillende patronen die gedrukt zijn op kaarten (A5 formaat) die je los uit de box kunt halen en bij je breiwerk steekt. Mooie patronen in verschillende variaties die leuk en toch eenvoudig zijn om te maken. Hier (klik) zie je een filmpje over deze box. Dit patroon is zeer geschikt voor beginnende sokkenbreiers. Bovendien laat het patroon de kleurcombinatie van het garen heel mooi tot zijn recht komen, daarom ben ik ook zo tevreden over het resultaat.
Het is een heel eenvoudig patroon dat slechts bestaat uit 2 steken die herhaald worden over 4 toeren, verrassend resultaat dus.

Aan de rand van de hielflap wordt een rand van 3 rechte steken gebreid. Dit geeft een mooi effect en bij het opnemen van de steken na de kleine hiel voor de spie, er ontstaan op deze manier geen gaatjes en hoef je ook geen gedraaide steken te breien om gaatjes te voorkomen. De rand met opgenomen steken is heel erg mooi strak geworden, voor herhaling vatbaar dus.



De sok is verder op de gebruikelijke manier gebreid, de teen is een bandteen. Het enige aandachtspunt is het aantal steken dat wordt gebreid. In eerste instantie had ik 60 steken opgezet, maar na een paar toeren met de afgehaalde steken, bleek dit een strakke boord op te leveren. Vandaar dat ik opnieuw ben begonnen met 68 steken.

Patroon: Faceted Rib Socks door Charlene Schurch en Beth Parrot
Gebruikt garen: Unikat van Tausendschon
Samenstelling: 75% scheerwol, 25% polyamide
Lengte: 420 mm, 100 gram
Naalden: 2,5 mm

Hoera!!!

Het heeft een dag vol spanning en stress extra gekost, maar vanmiddag kwam het verlossende bericht: dochterlief is met prachtige cijfers geslaagd.

Hiep Hiep, Hoeraaaaa, goed gedaan meid!!!!

Perlagoniums

De familie van de Pelargoniums omvat zo'n 200 soorten, waarvan de meeste uit zuidelijk Afrika afkomstig zijn.

De honderden variëteiten van Pelargoniums (of 'Geraniums' zoals de meeste mensen nog steeds zeggen) die onze perken, bakken en potten bevolken, stammen echter allemaal af van slechts 2 of 3 van deze soorten.

Dat wil echter niet zeggen dat er onder de overige 197 geen zouden zitten die het aanzien waard zijn. Integendeel...

Ik heb in bakken, emmers en potten in de tuin ook een aantal verschillende soorten en kleuren bij elkaar gezet en geniet van de kleurenpracht die momenteel te zien is...

Mjamm....

70 originele, unieke, authentieke, slanke en veelzijdige varianten appeltaart staan in het boek "Appeltaart" van Janneke Philippi dat ik een tijdje geleden kocht. Appeltaarten vallen hier eigenlijk altijd wel in de smaak en het is leuk om te maken, dus dit boek kon ik echt niet laten liggen.

Er staan inderdaad heel veel leuke en lekkere recepten in en tot mijn grote vreugde is het recept van een appelnotentaart ook opgenomen. Deze variant van appeltaart kan ik maar met moeite laten staan als we een kop cappuccino drinken bij La Place.

De thuismaakversie gaat als volgt (voor 8-10 personen):

• 150 gram ongezouten (room)boter, op kamertemperatuur;
• 150 gram suiker;
• 300 gram (tarwe- of spelt) bloem, gezeefd;
• 1 ei;
• 1 kilo handappels;
• 1 theelepel gemalen kaneel;
• 150 gram ongezouten gemengde noten;
• 4-5 eetlepels abrikozenjam.

Extra nodig:

• keukenmachine of mixer met deeghaken;
• vershoudfolie;
• ingevette springvorm van 24 cm doorsnede;
• bakpapier.

1. Kneed in de keukenmachine of met de mixer van de boter, 100 gram suiker, de bloem, het ei en een beetje zout een soepel deeg. Laat de deegbal in vershoudfolie verpakt minimaal 30 minuten rusten in de koelkast.
2. Verwarm de oven voor tot 180 graden. Leg een vel bakpapier op de bodem en sluit de springvorm. Rol het deeg tussen 2 vellen vershoudfolie uit tot een onde deeglap van 30-32 cm doorsnede. Bekleed de bodem en de rand van de vorm ermee.

3. Schil de appels en snijd ze in blokjes van 1 cm. Schep de appelblokjes in een kom om met 50 gram suiker, de kaneel en de (geroosterde) noten.
4. Schep de appelvulling in de vorm en bak de taart in de voorverwarmde oven in ongeveer 45 minuten goudbruin en gaar.
5. Verwarm in een steelpan de jam met 1 eetlepel water. Wrijf de jam door een zeef en bestrijk de taart ermee. Laat de taartin de vorm helemaal afkoelen. Verwijder de vorm en snijd de appeltaart in punten. Lekker met een schep lobbige, ongezoete slagroom of een bol kaneelroomijs.

Bereiding: 25 minuten
Wachten: 30 minuten
Oven: 45 minuten

Klein, maar fijn....

Soms kom ik van die leuke borduurpatronen tegen, die gewoon gemaakt moeten worden....

Zo ook dit kleine, maar fijne patroontje dat tot een verrassend leuk resultaat heeft geleid..

Rood met groen vilt, goud en groen borduurgaren, wat vulling, een lint en dan.....

is er een grappig, klein aardbeien speldenkussentje ontstaan.

Ik vond hem zo schattig!!
Patroon: Strawberry Pincushion van Embroidery Garden

Oude bekende: naaldenmap

Deze naaldenmap heb ik al enkele jaren geleden gemaakt, maar bleek ook tijdens de beurs nog steeds reacties op te roepen. Daarom laat ik hem hier ook een keer zien, ik realiseerde me dat hij of van voor mijn blogtijd is of/en en ik heb hem hier nog niet eerder laten zien.
Ik vond het altijd zo onoverzichtelijk om mijn verschillende naaimachinenaalden in een bakje naast de machine te bewaren. Bovendien was ik toen ook bezig met het verwerken van naaibaar plastic in borduurpatronen en zo kwam van het een het ander.

Het is een soort vouwmapje geworden (in 3-en) waarop een drietal applicaties in geisha thema is geborduurd. De hoogte en de breedte van de map heb ik destijds uitgemeten aan de hand van de doosjes met naalden die ik op een tafel had uitgespreid. Aan de hand daarvan heb ik hoogte en breedte van de totale map en de hoogte en breedte van de plastic vakjes uitgemeten en - geknipt.

De plastic strookjes heb ik afgewerkt met baisband, maar is niet perse nodig. Ik vond het wel zo leuk en netjes staan. Als tussenvoering gebruikte ik fiberfill, voor- en binnenkant erop en daarna afgewerkt met het bijpassende biaisbandje dat ik ook aan de binnenkant gebruikte en natuurlijk voor de accenten in de applicatiepatronen.

Bij de borduurpatronen gebruikte ik ook een superdun, zacht en doorzichtig soort vliesëline om mee te appliceren. Dit vlieseline geeft een leuk effect door de stuctuur, lijkt op spinnenragpapier en blijft doorzichtig op de gebruikte ondergrond. Je kunt het hier (klik) in verschillende kleuren kopen.
Als afwerking rondom de patronen gebruikte ik ecru bloemetjesband en naaibaar paillettenlint (klik) die ik er beiden met de naaimachine en onzichtbaar garen (klik) op naaide.

Patronen:  Oriental Applique van A Bit of Stitch
Afmeting naaldenmap uitgevouwen: 54 x 28 cm
Afmeting naaldenmap opgevouwen: 18 x 28 cm

Zo heb ik altijd al mijn naaimachine naalden bij de hand, in 1 oogopslag zie ik ze bij elkaar, zie welke ik nodig moet aanschaffen en ze zijn zo prima bij elkaar te houden. Het naaldenmapje stop ik zo in mijn tas als ik ergens heen ga voor de hobby.

Roof Ridge sokken ~Unikat maart 2013

Ik vind het elke keer weer een leuke verrassing als de envelop uit Duitsland van Tausenschon weer is bezorgd. Welke kleuren zou de streng sokkenwol dit keer hebben..??
Voor de maand maart was de sokkenwol geverfd in warme mintgroen, ecru en hardroze tinten en was Fritzi genoemd. Ik heb op internet gezocht wat de betekenis zou kunnen zijn, maar ik kon het even niet zo snel vinden.

Bij The Bookdepository heb een paar voor mij nieuwe sokkenboeken gekocht en het patroon voor deze sok koos ik uit het boek Sock Club van Charlene Schurch en Beth Parrott. Op internet kun je aan allerlei gezamenlijke projecten meedoen op allerlei creatieve vlakken. Met elkaar wordt dan een project gekozen en aan de hand van aanwijzingen die de ontwerpen publiceert, maakt ieder voor zich zijn eigen versie van het patroon en laat daarvan later het resultaat zien aan de andere deelnemers. Zo ontstaan er van het zelfde ontwerp heel verschillende interpretaties.In dit boek zijn 23 sokpatronen verzameld die ooit als zo'n gezamenlijk project zijn ontworpen en bij elkaar vormen ze een heel gevarieerde verzameling patronen.

Het patroon Roof Ridge is ontworpen door Emily B. Miller. Haar uitgangspunt voor het ontwerp was een heel kleurrijk garen, waarbij een combinatie van steken niet zou wegvallen in de kleuren.
Midden op het voor- en achterbeen wordt een baan gebreid van afgehaalde steken. Normaliter brei je deze aan de binnenkant om bijvoorbeeld een hiel extra mee te verstevigen, maar nu zit deze baan aan de buitenkant. Aan de zijkant van de sok ontstaat door het samenbreien van steken tegen elkaar aan, een baan waarbij de naastliggende steken als het ware omhoog worden getrokken. Daardoor krijgt de sok een soort punt bovenaan bij de boord.

De hiel is een zogenaamde "aftertought heel", deze had ik nog niet eerder gebreid. Een leuke uitdaging dus om ook deze onder de knie te krijgen. De steken voor de hiel worden op een restdraadje wol geplaatst en weer opgenomen als de teen al helemaal afgebreid is. Het was eigenlijk heel makkelijk, de hiel wordt eigenlijk net als een teen gebreid en afgehecht, alleen dan op een andere plaats in de sok.

Het effect van het garen is inderdaad bij deze sok optimaal, het verloop van de kleuren komt overal goed tot zijn recht met verschillende effecten. De techniek van breien maakt echter wel, dat de sok een vreemde vorm krijgt als hij niet gedragen wordt. Bovendien zijn de banen op het voor- en achterbeen niet echt rekbaar. Daardoor heb ik de eerste sok na het beenstuk weer uitgehaald, het werd veel te strak om de sok fatsoenlijk te kunnen aantrekken. Het breien van een grotere maat loste gelukkig dit probleem wel op.

Patroon: Roof Ridge van Emily B. Miller
Boek: Sock Club door Scharlene Church en Beth Parrot
Gebruikt garen: Unikat des Monat van Tausendschon
Samenstelling: 75% scheerwol en 25% polyamide
Lengte: 420 meter, 100 gram
Naalden: 4 naalden van 2,5 mm

 

Notitieboekjes borduren

Zo, na een weekje meivakantie en de inspanningen rondom een verhuizing (niet van onszelf), de feestdagen en andere festiviteiten komen we nu weer in meer normaler doen. Alhoewel, nu komen er nog een aantal spannende weken aan, dochterlief begint deze week aan haar examens op school, stilte in huis en leren dus...

Tijdens de beurs in Sliedrecht kreeg ik veel reacties en vragen over de geborduurde omslagen van een paar notitieboekjes. De eerste (groene) versie liet ik in een eerder bericht al zien, geborduurd met een spiegeltje in het patroon verwerkt. Maar ik had nog een paar andere omslagen geborduurd die veel werden bekeken tijdens de beurs.

De notitieboekjes, inclusief kant en klare omslag (1), kocht ik bij de Action, ze waren echt spotgoedkoop.
De omslag is van een soort dikke vilt, die wel heel makkelijk te borduren is en er zit al een kant en klaar passend notitieboekje in dat je er zo uit kunt halen voor het borduren (2). Vooraf tornde ik de binnenkanten van de omslag los en vouwde die voor het borduren naar buiten (3).
Ik koos redelijk grote patronen en moest bij het borduren dus goed opletten dat de drukknoop niet onder het borduurvoetje terecht zou komen. Om dat te voorkomen printte ik het gekozen patroon eerst uit. Daarmee kon ik het patroon heel precies op de omvouw plaatsen en vervolgens op het scheurvlies in de ring plakken. Je ziet het op de foto, het borduren gaat redelijk dicht langs de knoop, maar raakte hem gelukkig niet.

Na het borduren tornde ik de oorspronkelijke naad helemaal rondom uit de omslag en naaide in een bijpassende kleur bij het borduursel, de omslag weer in elkaar.
Zo heb je op eenvoudige wijze een leuk notitieboekje en kun je voor elke gelegenheid een passend exemplaar maken. Naast de grijze en groene versie, scoorde ik bij de Action ook nog een hardroze en rode versie, die liggen klaar om nog geborduurd te worden.

Patronen: Official Rubber Stamps van Kreations by Kara
Gebruikt garen: neongeel, kleurnummer P807 van Aurirpoly
                         rood en grijs van Janome